Tag: แตกแยก

วัฒนธรรมธรรมไทย ทำไมเปราะบาง ??? ผมนั่งอ่านอาการดราม่าของสังคมไทยระหว่างกระทรวงผักชีและ MV ของ เก่ง ธชย พลางตกผลึกความคิดได้ว่า “แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน” ศิลปวัฒนธรรมธรรมใดๆ ก็ตาม หากแตะต้องไม่ได้ ไม่มีการปรับให้ทันยุคสมัย สุดท้ายมันจะเป็นรากเหง้าทางวัฒนธรรมที่น่าภาคภูมิใจ แต่ตายไปพร้อมกับกาลเวลา ถามว่า…นอกจากทีโรงเรียนบังคับให้เสียตังค์ไปทัศนศึกษา เพื่อดูโขนที่โรงละครแห่งชาติแล้ว มีใครสนใจจะไปดูนอกเหนือจากนั้นมั้ยครับ แทบจะไม่มี เพราะมันเข้าถึงยาก ทั้งที่ตอนที่ผมได้ดูตอนเด็กๆ นั้น ผมตื่นตาตื่นใจไปกับการแต่งองค์ทรงเครื่อง ปี่พาทย์โหมโรง เสียงขับร้องที่บาดใจ อีกทั้งยังการร่ายรำที่อ่อนช้อยงดงามแต่ทรงพลัง หนุมานดูจะเป็นที่ชื่นชอบของเด็กๆในวัยนั้น ด้วยบุคลิกลักษณะ ผมกับเพื่อนๆ ยังมาเล่นกันที่สนามหญ้าโรงเรียน ทุกคนมักจะแย่งกันเป็นหนุมานเสมอ แต่ถึงแม้ผมจะประทับใจตื่นตาตื่นใจแค่ไหน ไม่นานผมก็ลืมเลือนมันไป เพราะมันเข้าถึงยากเหลือเกิน… ประเทศอื่นๆ เขาส่งออกวัฒนธรรมไปไกลระดับโลก ไม่ว่าจะชุดกิโมโนในหนังญี่ปุ่น ที่ทั่วโลกได้เข้าถึงวัฒนธรรมเครื่องแต่งกายของชาวอาทิตย์อุทัยอย่างลึกซึ้ง อุลตร้าแมนที่มีหนัง Hollywood เป็นของตัวเอง รวมไปถึงลายธงชาติอังกฤษบนรองเท้า converse ที่ส่งขายทั่วโลกและขายดีถล่มทลาย อีกทั้งผมยังใจสั่นทุกครั้ง ที่เห็นภาพสาวๆ จากหาดฟลอริด้า หรือฮาวาย ที่ใส่บิกินี่ลายธงชาติอเมริกาปิดบังบั้นท้ายอันงอนงาม เหล่านั้น คือ ประเทศที่พัฒนาแล้ว แต่อย่าไปน้อยใจเลยครับ ประเทศเราก็พัฒนาแล้ว (พัฒนาแล้วได้แค่นี้) อีกอย่าง… เราจำเป็นต้องกราบไหว้บูชาและให้เกียรติยักษ์ ที่พยายามจะเอาลูกตัวเองทำเมียเหรอ ??? เราจำเป็นต้องกราบไหว้บูชาและให้เกียรติยักษ์ เจ้าชู้ จนเกิดศึกล้างบ้านล้างเมืองจนวงศาคณาญาติตายเหี้ยนเตียน เพราะความมักมากในกามของตนเองเหรอ ??? นี่ยังไม่รวมความวายร้ายของทศกัณฐ์สมัยที่เป็น นนทก ยังไม่รีบอร์นมาเป็นทศกัณฐ์ อีกนะมึ๊งงงงงงงงงง…